استدیو خانه عکس و طرح

تاریخچه پیدایش کاغذ ? Sahar Khalaj مقالات آموزشی | Blog تاریخ تالیف 03 مرداد 1399 19 مرداد 1399 بازدید: 174 کشف و ساخت کاغذ یکی از تاثیرگذارترین عوامل در پیشرفت بشر و گسترش علم و تمدن به شمار می‌آید. از نظر علمی، کاغذها تشکیل شده از تراکم الیاف سلولزی هستندکه به‌طور نامنظم درهم فشرده شده‌اند و در ابعاد و اوزان مختلف تولید می‌شوند. کاغذ از زمان اختراعش بهترین و مناسب ترین وسیله برای نوشتن بوده است. این محصول نقش مهمی در جمع آوری و همچنین ذخیره سازی اطلاعات بشر را بر عهده داشته و دارد و از همین رو در تمام ادوار مورد توجه بوده است. نوشتن پیش از ساخت کاغذ بشر قبل از پیدایش زبان، با کندن غارها علاقه خود به نوشتن و تصویر کردن و خلق زبان را نشان داد. بعد از دوره غارنشینى و با به وجود آمدن زبان، قالب هاى خشتى به اصطلاح نخستین کاغذى بودند که بشر اقدام به نوشتن بر روى آنها کرد، به طور مثال فرامین شاهان عهد کهن بر روى قالب هاى خشتى نوشته مى شدند. پیش از ساختن کاغذ، مردمان باستان برای ماندگار کردن نظرهای خود از کنده‌کاری روی سنگ و چوب و لوح‌های گلی بهره می‌گرفتند. سومری‌ها از هزاره‌ی چهارم پیش از میلاد بر روی لوح‌های گلی می‌نوشتند. بابلی‌ها نیز این روش را از سومری‌ها آموخته و کتابخانه‌ی بزرگی از لوح‌های گلی درست کرده‌ بودند. آن‌ها گل را به صورت ورقه‌ای کلفت در می‌آوردند و پیش از آن که خشک شود، دانسته‌های خود را به خط میخی روی آن کنده‌کاری می‌کردند. سپس، آن را در آفتاب خشک می‌کردند یا برای ماندگاری بیشتر و جلوگیری از فرسایش آنها در کوره‌‌های سفال‌پزی، می‌پختند. استفاده از پوست جانداران دست‌کم از هزاره‌ی دوم پیش از میلاد، آدمیان آموختند که می‌توانند از پوست جانوران کاغذ چرمی بسازند. ایرانیان روی پوست گاو، گاومیش و گوسفند و رومی‌ها بر پوست خر وحشی می‌نوشتند. پوست‌ها پس از دباغی و صیقل‌کاری به اندازه‌ی نازک و نرم از کار در‌ می‌آمدند که در زیبایی و نیکویی شاهکار به شمار می‌آمدند. پارشمن یا همان کاغذهای چرمی ایرانی ویژگی‌های بهتری نسبت به بقیه داشت. برای نمونه، ایرانیان برای از بین بردن بوی ناخوشایند چرم، در روند ساختن پارشمن، به آن گلاب می‌افزودند. اوستا را نخستین‌بار روی 12 هزار پوست گاو نوشته بودند. عرب‌ها نیز روی پوست می‌نوشتند، اما چون گران بود، تنها برای نوشتن چیزهای بسیار مهم، مانند قرآن و پیمان‌نامه‌هایشان از آن بهره می‌گرفتند. استفاده از برگ و پوست درختان از ابوریحان بیرونی مستند است که مردم بخش‌های جنوبی هند برگ‌های درختی به نام تاری را، که مانند درخت نخل و نارگیل است، به هم می‌چسباندند و روی آن‌ها می‌نوشتند و سپس آن برگ‌ها را با نخ به هم می‌دوختند. شاید به همین دلیل باشد که امروزه به صفحه‌های کتاب یا دفتر، برگ می‌گویند. به نظر می‌رسد رومی‌ها نیز بخشی از نوشته‌های خود را روی پوست درختان ماندگار می‌کردند. چرا که واژه‌ی لاتین Liber، به معنای پوست درونی درخت، برای کتاب به کار می‌رفت. اکنون نیز به جایی که کتاب‌ها در آن نگهداری می‌شود، Library، یعنی کتابخانه، می‌گویند. استفاده از استخوان جانوران اعراب بیش‌تر نوشته‌های خود را بر استخوان شانه? شتر یا سنگ‌های نازک سفید یا شاخه‌های پوست کنده? درخت خرما می‌نوشتند و به دلیل گرانی کم‌تر از پوست جانوران استفاه می‌کردند. پاپیروس یا قرطاس مصریان باستان نزدیک 2 هزار سال پیش از میلاد، از گیاه پاپیروس، که گونه‌ای از نی است، نوعی کاغذ می‌ساختند که به همان نام پاپیروس یا قرطاس شناخته ‌شد و امروزه به صورت واژه‌ی Paper در زبان انگلیسی ماندگار شده است. مصری‌ها ساقه‌های پاپیروس را به صورت نوارهای باریکی می‌بریدند و آن‌ها را به گونه‌ای کنار هم می‌گذاشتند که مانند رشته‌های پارچه در هم فرو می‌رفتند. سپس، پاپیروس را در آفتاب خشک می‌کردند. انواع کاغذها و متریالهای نوشتاری در قدیم ساخت کاغذ با طلا و فلزات در دوره هخامنشیان نوشتن روی ورقه‌های مسی، برونزی و گاهی طلا انجام می‌شد. اختراع نخستین کاغذ در سال 105 بعد از میلاد شخصى به نام «تاسى لون» در چین موفق به اختراع کاغذ شد و حدود سال 610 میلادی به ژاپن و 751 میلادی به سمرقند راه یافت. در اواسط قرن دوم هجرى قمری کاغذ از سمرقند به سرزمین اسلامى رسید. «فضل ابن یحیى برمکى» نخستین کسى بود که در بغداد کارخانه کاغذسازى دایر کرد. در قرن چهار هجری قمری کاغذسازى در بغداد رواج یافت. در کتب قدیمی آنگونه آمده است : در خراسان مردم براى ساختن کاغذ از پنبه و مواد نباتى استفاده مى کردند و در آن زمان کتاب را از کاغذ خراسانى مى ساختند. مهمترین کاغذهایى که توسط مسلمانان ساخته شد .کاغذ سلیمانى، کاغذ طلعى، نوحى، فرعونى، جعفرى، طاهرى، مامونى، منصورى،کاغذ چینى و کاغذ هانى بود. تاریخچه ساخت کاغذ در ایران صنعت کاغذسازى از قرن هفتم هجرى قمری به بعد در ایران وجود داشته و گسترش یافته است. اولین کارخانه? کاغذسازى قبل از جنگ دوم جهانى تأسیس شد اما موفق نبود. حدود پنجاه پیش کارخانه? دست دومى از خارج کشور وارد شد و در کرج نصب گردید، اما تبدیل به مقواسازى شد. در سال 1326 هجرى شمسى شرکتى در ورامین با سرمایه‌گذارى چند تن از جمله حسن‌على حکمت و دکتر صلح دوست و ژرژ عیسائیان تأسیس شد که خوراک آن کاغذهاى باطله ادارات و سازمان‌ها بود. اما بعد از ملى شدن صنعت نفت این تلاش ناموفق ماند. در 1344 اولین کارخانه کاغذسازى در هفت تپه خوزستان ایجاد شد و در 1346 شرکت کاغذ پارس تأسیس شد. تاریخچه ساخت کاغذ در ایران تاریخچه ساخت کاغذ در اروپا کاغذسازی از شمال آفریقا در سال 1276 میلادی به سرزمین‌های مسلمان نشین اروپا، یعنی جزیره‌ی سیسیل در ایتالیا و شهر اندلس در اسپانیا راه یافت. پیش از آن، اروپایی‌ها از کاغذ پوستی و پاپیروس برای نوشتن بهره می‌گرفتند. مسیحیانی که به مکان های مذهبی اسپانیا سفر میکردند، چند تکه کاغذ ساخت مسلمانان را با خود به مرکز اروپا بردند. از این رو، بازرگانی نورنبرگی در سال 1390 میلادی نخستین کارخانه‌ی کاغذسازی را در آلمان بر پا کرد و در این کار از کاغذسازان ایتالیایی بهره گرفت که خود آن‌ها از شاگردان مسلمانان بودند. نخستین کارخانه‌ی کاغذسازی انگلستان نیز در سال 1490 کار خود را آغاز کرد. کاغذسازی تا قرن نوزدهم میلادی، مانند سرزمین‌های اسلامی، به صورت دستی انجام می‌شد و آرام‌آرام در حال گسترش بود. در سال 1798 میلادی، لوئیس رابرت فرانسوی دستگاه کاغذساز را اختراع کرد که بسیار ساده بود و قالب کاغذسازی آن چیزی مانند نوار نقاله بود که آن را با دست می‌چرخاندند و در نتیجه کاغذسازی را به طور پیوسته انجام می‌دادند.در سال 1804، هنری و سیلی فوردرینیر نمونه‌ی بهتری از آن دستگاه را در انگلستان ساختند. پس از این، دستگاه‌های دیگری ساخته شد که در کار آماده‌سازی خمیر کاغذ بسیار کارآمد بودند. سرانجام در سال‌های پایانی قرن نوزدهم میلادی، دستگاهی ساخته شد که همه‌ی مرحله‌های آماده‌سازی خمیر تا ساختن برگه‌های کاغذ را انجام می‌داد. نمونه‌های امروزی این دستگاه‌های خودکار نزدیک 100 متر داراز و 4 متر پهنا دارند و کاغذ را به صورت طاقه‌های استوانه‌ای بزرگی می‌سازند که ممکن است بیش از 20 تن وزن داشته باشند. امروزه کشورهاى سویس و آلمان در ساخت کاغذ مقدم بر کشورهاى دیگرند و انواع و اقسام کاغذهاى سفید و رنگى را تولید مى‌کنند.

حتما بسیاری از برندهای موفق را زمینه‌های گوناگونی همچون صنایع مواد غذایی ، صنایع الکترونیکی ، پوشاک ، صنایع خودرو سازی و ... میشناسید. این برندها همگی یک ویژگی‌ منحصر بفرد دارند : خوب تبلیغ میکنند و ساختار و هویت بصری شناخته شده‌ای دارند که این ویژگی‌ در سیاست بازاریابی و تبلیغاتی این شرکت‌ها تعریف شده و به آن پایبند هستند.

برای مثال شرکت Huawei (هواوی) یک برند نسبتا جدید در صنایع الکترونیکی محسوب میگردد که با وجود رقبایی همچون apple و Samsung در زمینه تولید طراحی گوشی و تبلت و ... با ساختاری تعریف شده پا به عرصه گذاشت و توانست سهم خوبی از این بازار را به خود اختصاص داده و راه را برای برندهایی مانند Xiamoi (شیائومی) باز کند.
هواوی در اصل تولیدکننده بزرگ و گمنام (برای عموم) تجهیزات مخابراتی بود که در تولید محصولات جدیدش (گوشی و ...) همان ساختار قبلی را در فرم ارائه محصول و تبلیغاتش ادامه داد.

شروع ساخت برند

پس برای شروع ساخت یک برند موفق میبایست یک ساختار تبلیغاتی و رویکرد منحصربفرد برای ارائه آن به مخاطب خود داشته باشیم.
این ساختار در کل یک هویت بصری است که شامل المانهای مهمی همچون طراحی لوگو ، ساختار رنگی برند ، ساختار طراحی‌هایی همچون طراحی اوراق یا ست اداری (کارت ویزیت ، سربرگ ، پاکت ، پرچم و ... )، طراحی کاتالوگ و بروشور ، وب سایت و ... تشکیل شده است.

شاید نام ثبت شده ای که میخواهید با آن شروع به برند سازی کنید طولانی باشد، باید توجه داشت که نام طولانی در طراحی لوگو از احتمال ماندگار شدن آن در ذهن میکاهد، به همین نسبت در طرح‌های بعدی میبایست پایدار به ساختار اولیه آن باشید، سهل انگاری در طراحی لوگو می‌تواند مشکلات زیادی در گام‌های بعدی تبلیغات ایجاد کند.

طراحی ساختار برند

برای مثال برند برند کو وی (coway) که در گام اول لوگو تایپوگرافی ساده‌ای طراحی کرد و پس از حدود 13 سال مجبور به تعویض لوگو و به طبع مجبور به تغییر کل ساختار هویت بصری خود شد. این تغییر در جهت رفع ایراد طراحی در گام اول بود و ضرر بسیاری در جایگاه برندی این مجموعه داشت.

در کنار لوگو به عنوان المان پایه ، رنگ سازمانی نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. شرکت اپل با انتخاب هوشمندانه رنگ‌های سیاه و سفید به عنوان رنگ سازمانی در عین حال سادگی تمایز خود را برجسته تر کرد. برای مثال این شرکت اولین تولید کننده هدفون با رنگ سفید بود که تا اکنون نیز عام مردم در ابتدا هر هدفون سفیدی را با نام اپل میشناسند.

لوگو و ساختار رنگی سازمانی نقش راهنما را برای طراحی و تولید کلیه المانهای بصری مانند بسته بندی ، کاتالوگ ، وب سایت و ... در یک برند ایفا میکنند. فراموش نکنیم همه این موارد در جهت ایجاد تصویری مشترک و ماندگار از برند بوده تا هر شخصی قدرت تشخیص برند شما را از سایر رقبا و محصولات مشابه داشته باشد.

لیتوگرافی کلمه یونانی است که از دو کلمه لیتو به معنی سنگ و گرافیا به معنی حک کردن گرفته شده است. در زبان لاتین امروزه به معنی عکس گرفتن است. چاپ سنگی نوعی چاپ مسطح بوده که در آن از سنگ آهک استفاده می‌شده‌است؛ بدین ترتیب که نوشته یا تصویر را به روی سنگ منتقل می‌کردند و با استفاده از روش‌های شیمیایی آن را برجسته می‌نمودند.

سپس این تصویر بارها روی کاغذ چاپ می‌شده‌است. این نوع چاپ با استفاده از روش مختلط فیزیکی و شیمیایی بر اساس دفع متقابل آب و چربی اختراع شد و متداول‌ترین روش چاپ پیش از چاپ سربی و اختراع ماشین چاپ بوده‌است،که امکان تیراژ بالا را میسر می‌ساخته‌است.

لیتوگرافی به فرانسوی (Lithographie) گونه‌ای چاپ مکانیکی است که از صفحه‌های عکاسی یا سایر صفحه‌های مشابهی که معمولا با پودر آلومینیوم ساخته میشوند و در سطح آن ها ناحیه تصویر به صورت روغن دوست (غیرآبی، جوهرگیر) و نواحی غیر تصویری به صورت آب ‌دوست درآمده‌ است، به وجود می آید.
در واقع لیتوگرافی یا چاپ سنگی به تصاویری اشاره دارد که روی یک سطح صاف چاپ میشوند، این روش چاپ برپایه این اصل است که روغن و آب با هم مخلوط نمی شوند. چاپ با یک سنگ (سنگ آهک ) و یک صفحه فلزی انجام میگرد.

تاریخچه لیتوگرافی

چند هزار سال قبل از میلاد بین النهرینی ها بر خشت هایی از گل رس، مهر می زدند. سالها بعد بین 1051 میلادی و 1058میلادی در چین فردی به نام پی شنگ حروف قابل انتقالی اختراع کرد که از گل رس ساخته شده بود.ولی در آن زمان حروف دستی و حروف قلعی هیچکدام همه گیر نشدند، بر عکس حروف چوبی متداول شد، به طوری که تصاویر پس از حکاکی بر روی چوب، روی پارچه چاپ می شدند.

تا این که در سال 1440 میلادی، یوهانس گوتنبرگ آلمانی ظاهرا بدون اطلاع از کار چینی ها، حروف قابل انتقال را اختراع کرد و برای هر یک از حروف الفبا یک حرف جداگانه به کار برد. گوتنبرگ که حرفه اش زرگری بود، آلیاژ مناسب برای ریخته گری حروف را از سرب و آنتی موآن به دست آورد و سپس نسبت هر یک از این دو فلز را به گونه ای انتخاب کرد که حروف بیش از حد سخت و نرم نباشند. وی برای مرکب چاپ هم فرمول مناسبی یافت و با رفع موانع و حل مشکلات عمل چاپ را میسر و اجرایی کرد.

لیتوگرافی در جهان

سیصد سال پس از اختراع دستگاه چاپ گوتنبرگ، نمایشنامه نویسی آلمانی به نام آلویس زنفلدر، برای چاپ تصنیف‌هایش به علت هزینه‌های گزاف چاپ در آن زمان، به طور تصادفی متوجه شد که برای چاپ با سنگ آهکی کافی است که مرکب از جنس روغنی و سنگ نیز مرطوب باشد. از این رو برای چاپ، نیاز نبود تا فرم برجسته و با گود ایجاد شود، او از طریق کاربرد تیزاب بر روی سنگ‌های نرم و مسطح و سبک وزن کنار رود راین، چاپ سنگی یا لیتو گرافی را در سال 1796 میلادی اختراع کرد. هر سنگی که متن یا تصویر با این روش روی آن نقش می بست ، برای چاپ حدود 750 نسخه عملکرد مطلوبی داشت و پس از آن نقش روی سنگ قابل چاپ نبود.

تقریبا بیست سال پس از نخستین تلاش های گوتنبرگ در امر چاپ ،این صنعت با استفاده از سطوح برجسته در ونیز، فلورانس، پاریس و لیون در حدی مختصر و محدود رواج یافت. اما دستگاه چاپ گوتنبرگ، به علت هزینه ها ی بسیار زیاد فقط برای ثروتمندان قابل دسترسی بود و به همین دلیل تا مدت ها ی طولانی استقبال چندانی از آن نشد.
درقرن نوزدهم لیتوگرافی در اروپا تنها روش برای چاپ تصاویر رنگی در تیراژ بالا بود. این روش چاپ امروزه تنها در زمینه هنرهای تجسمی کاربرد دارد.

لیتوگرافی در ایران

نخستین بار در زمان سلطنت فتحعلی شاه قاجار لیتوگرافی به ایران راه یافت. عباس میرزا نایب‌السلطنه آن زمان، فردی معروف به میرزا صالح شیرازی را به مسکو فرستاد تا دستگاه لیتوگرافی را با خود به ایران آورد. این شخص دستگاه لیتوگرافی را به تبریز برد و اولین چاپخانه سنگی را در ایران دایر نمود.

نخستین لیتوگرافی در تبریز، چاپ «قرآن» در سال 1250 هجری قمری و کتاب «زاد المعاد» در سال 1251 هجری قمری می‌باشد. در سال 1259 هجری قمری شخصی به نام عبدالعلی دستگاه لیتوگرافی را با خود به تهران آورد و در همان سال کتاب «تاریخ معجم» و پس از آن «پطر کبیر» را به چاپ رسانید. کتاب «حدیقه الشیعه» تألیف «مقدس اردبیلی» یکی دیگر از کتب لیتوگرافی است که در سال 1265 هجری قمری در تهران به چاپ رسیده‌است. پس از آن لیتوگرافی در مدت کوتاهی بعد از تهران در اصفهان و دیگر شهرهای ایران رواج یافت، به طوری که به مدت 50 سال، تا اواخر دوره قاجاریه یگانه روش چاپ در ایران محسوب می‌گردید.

از ویژگیهای منحصر به فرد چاپ سنگی که جایگاه آن را در هنر ارتقا می دهد امکان استفاده از خط نستعلیق و نقاشی در این نوع چاپ بود. این فن بیشترین کاربرد را در روزنامه ها و کتب خطی داشت. استاد کلهر از خط نویسان برجسته روزنامه های چاپ سنگی در دوران قاجار بود و از نقاشان برجسته روزنامه نیز می توان به ابوتراب غفاری، ابوالحسن غفاری ( صنیع الملک) و موسی ممیزی اشاره کرد.

چاپ سربی

هشت سال قبل از ورود چاپ سنگی به ایران چاپ سربی نیز راه اندازی شده بود، ولی به علت دشواری در چیدن حروف فارسی و غلط گیری و همچنین دقت و ممارستی که لازمه چاپ سربی بود، چندان رواجی نیافت. نخستین چاپخانه نوین (چاپ سربی) در تبریز در زمان عباس میرزا تأسیس شد و اولین کتاب چاپ شده رساله جهادیه نوشته عیسی ابن حسین قائم مقام فراهانی بود، که به چاپ دوم هم رسید. چاپ سربی سپس جای خود را نزدیک به یک قرن به چاپ سنگی داد. البته بعدها در اواخر دوره قاجار دوباره حروف سربی و استفاده از آن رایج گردید.

لایتروم بخشی از خانواده نرم‌افزارهای گرافیکی شرکت Adobe (بخوانید ادوبی) بوده و نام اصلی و رسمی آن هم Adobe Photoshop Lightroom است. امکانات مدیریت، دسته‌بندی، ادیت، اصلاح رنگ و انتشار برنامه Adobe Bridge و پلاگین ویرایشگر فایل‌های خام فتوشاپ یا همان Adobe Camera RAW میباشد.

ترکیب این‌نرم افزارها برنامه‌ای پیدآورده‌است که هم می‌تواند عکس‌ها را به خوبی مدیریت کرده و نمایش دهد و هم فایل‌های خام را پردازش کرده و خروجی بگیرد.

رابط کاربری این برنامه آن‌قدر ساده طراحی شده است که تقریباً هر عکاسی، از عکاسان حرفه‌ای تا دانشجویان عکاسی و آماتور و حتی افراد عادی هم به راحتی می‌توانند آن را یاد گرفته و از آن استفاده کنند.
سرعت کار در Lightroom به علت امکان مشاهده و ویرایش سریع چند تصویر بدون صرف زمان برای باز‌کردن و بستن فایل‌ها بالاتر است.

لایتروم برخلاف فتوشاپ که در اغلب اوقات توانایی پردازش چند تصویر محدود را داراست، روی صدها یا شاید هزاران عکس کار کند. این قابلیت که ما آن را ویرایش دسته‌ای یا Batch Processing می‌نامیم، برای حوزه هایی مثل عکاسی صنعتی، عکاسی غذا و عکاسی معماری که تعداد زیادی عکس می‌گیرند و لازم است که روی تصاویر بسیاری کار شود، اهمیت بالایی دارد.

این نرم‌افزار اطلاعات کم‌نظیری همچون نوع دوربین، مدل دوربین، زمان گرفتن عکس، دیافراگم، سرعت شاتر و... را در اختیار کاربر قرار می‌دهد و با قابلیت درونی خود امکان اضافه‌کردن اطلاعات اضافی مثل کلمات کلیدی، علائم، ستاره‌های امتیازدهی ،شرح تصاویر، نام مدل و… را فراهم می‌کند که این امر در پیدا‌کردن تصویر مورد نظر از بین هزاران تصویر موجود کمک فراوانی خواهد کرد. در واقع "Adobe Lightroom" یک نرم‌افزار برای مدیریت کردن تصاویر بر اساس پایگاه داده می‌باشد.
لایتروم به عنوان ابزار مدیریت فایل و رسانه، قابلیت ایجاد پوشه، زیرپوشه و تغییر نام گروهی فایل‌ها را به صورت یکجا فراهم می‌آورد.

یک پروژه عکاسی صنعتی را تصور کنید که لازم است برای آن چند صد عکس گرفته شود. مدیریت و دسته‌بندی تمامی تصاویر کار بسیار مشکلی است. حتی اگر فرض کنیم که نیمی از این تصاویر لازم نبوده و حذف شوند، هنوز تعداد زیادی فایل وجود دارد که باید دسته‌بندی و مدیریت شوند. برخی از آن‌ها برای طراحی کاتالوگ و وبسایت استفاده می‌شوند. تعدادی از آن‌ها برای چاپ روی طراحی بیلبورد کنار گذاشته می‌شوند، و چندتایی برای شبکه‌های اجتماعی ...

برنامه لایتروم یک برنامه غیر مخرب یا non-destructive است و تمام تغییرات به صورت یک لایه جدا به لایه اصلی اعمال شده و فایل اصلی به هیچ عنوان دستکاری نمی‌شود! در محیط Lightroom امکان ذخیره‌سازی سابقه همه‌ی عملیات انجام گرفته و بازگشت و تصحیح آن‌ها برخلاف فتوشاپ وجود دارد. همچنین امکان مشاهده اطلاعات متادیتا روی فایل هنگام ویرایش آن برخلاف فتوشاپ وجود دارد.
در نسخه‌های اخیر لایتروم، تنظیمات منطقه‌ای یا Local Adjustments هم در شکل‌های مختلف به برنامه اضافه شده که می‌توانند روی بخش محدودی از تصویر تأثیر بگذارند. مشهورترین آن‌ها یک قلم به نام Local Adjustments Brush است که می‌توانید آن را روی هر بخشی از تصویر کشیده تا همان قسمت را برایتان تغییر دهد.

در این نرم افزار خارق العاده قابلیت استفاده از پریست یا preset (به معنی از قبل ست شده) را دارید که شامل تنظیماتی مثل: سچوریشن، کنتراست، کلاریتی و … می باشد. به یاد داشته باشید که این تنظیمات برای تمام عکس است و نقطه خاصی را تحت تاثیر قرار نمی دهد .فرض کنید شما نیاز به 10 عکس دکوراسیون داخلی از یک فضای اداری دارید. تمام عکس ها باید از تن رنگی و کنتراست به خصوص تشکیل شده باشد، چرا که این مجموعه از یک فضا گرفته شده‌است و میبایست از یک قالب رنگی ادیت بر خوردار باشد.

در نهایت زمانی که تمامی اصلاحات و تغییرات روی تصویر مجازی عکس انجام شد، با فرمان Export تنظیمات روی فایل اصلی اعمال شده و یک نسخه جدید از تصویر ساخته می‌شود.

RGB و CMYK دو دسته از برجسته‌ترین و پر استفاده‌ترین پروفایل‌های رنگی و یا فضاهای رنگی هستند که امروزه در دنیا در صنعت طراحی و تبلیغات مورد استفاده قرار می‌گیرند. در صنعت چاپ ، وب ، اپلیکیشن‌ها و رسانه‌های دیجیتالی داشتن دانش کافی نسبت به این قالب‌های رنگی و شناخت و تفاوت‌های آن‌ها می‌تواند در کیفیت طراحی و رنگ‌بندی‌های شما تاثیر گذار باشد.

سبک رنگی RGB

RGB که مخفف کلمات قرمز(Red), سبز(Green), آبی(Blue) می باشد از دسته ی رنگهای سایه روشن است. این سبک یکی از پرکاربردترین سبک رنگ در میان دیگر رنگبندی‌ها است و با ترکیب این سه رنگ، رنگ اصلی به وجود می‌آید. رنگ‌های RGB به طور خودکار در چاپگرها مختلف و خروجی های رایانه‌ای(تصاویر وب، تصاویر هنری و غیره) با ظرافت تمام جا به جا می‌شوند. استفاده از این سبک برای گرافیست‌هایی که حرفه‌ای عمل می کنند و یا شما که از فتوشاپ با فرمت JPEG خروجی می گیرید بهترین گزینه ممکن می باشد.
تمام طراحی‌های دیجیتال ازجمله وبسایت‌ها، اپلیکیشن‌های موبایل، بنرهای تبلیغی و هر تصویری که برای محیط وب آماده می‌کنید باید با سیستم رنگ‌بندی RGB طراحی شود.

از مهمترین فرمت هایی که برای تصاویر RGB استفاده می شود نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
JPEG: این فرمت با توجه به تعادل مناسبی که بین حجم تصویر و کیفیت آن برقرار می کند گزینه ای بسیار مناسب برای تصاویر RGB محسوب می شود.
PSD: فرمت استاندارد فتوشاپ که با توجه به لایه باز بودن، امکان ویرایش روی تصاویر و تغییر مد ترکیب رنگ به صورت دقیق را در اختیار گرافیست ها قرار می دهد.
PNG: اگرچه حجم تصاویر این فرمت از JPEG بیشتر است اما با توجه به قابلیت transparency انتخاب مناسب‌تری در برخی مواقع به ویژه هنگام خروجی گرفتن طرح‌های لوگو و آیکون محسوب می‌شود.
GIF: تصاویر متحرک همیشه روی نمایشگر مورد استفاده قرار می‌گیرند بنابراین استفاده از فضای رنگی RGB برای آنها همیشه اولویت دارد.

سبک رنگی CMYK

CMYK که مخفف کلمات فیروزه ای(Cyanred)، سرخابی(Maqenta)، زرد(Yellow) و سیاه(Black) می‌باشد از دسته رنگهایی‌است که میزان آن بر حسب درصد تعیین می‌شود. همچنین این سبک رنگ برای جوهرها و نقاشی ها مورد استفاده قرار می گیرد و بیشترین کاربرد را در خروجی چاپگر(Printer)دارد.
تمامی فایل‌های که می‌خواهید چاپ کنید، از بنر تبلیغاتی گرفته تا یک برگه رنگی، کارت ویزیت، بروشور و … حتما باید با سیستم رنگ‌بندی CMYK تولید شده باشند. عکس‌هایی که با سیستم RGB تهیه شده‌اند در زمان چاپ، اختلاف رنگ واضحی با فایل اصلی دارند. پس سیستم رنگ‌بندی CMYK تنها گزینه‌ی موجود برای یک چاپ با کیفیت رنگی بالا است.

از مهمترین فرمت های مورد استفاده برای پروژه‌هایی با مد ترکیبی CMYK می‌توان موارد زیر را نام برد:
PDF: از آنجا که این فرمت با اکثر برنامه‌ها سازگار است مورد مناسبی برای طرح‌های CMYK محسوب می شود.
AI: این فرمت که استاندارد برنامه آدوبی ایلوستریتور می باشد، گزینه مناسبی برای ذخیره طرح‌های چاپی با قابلیت ویرایش محسوب می‌شود.
EPS: این فرمت شبیه به AI است با این تفاوت که توسط سایر برنامه‌های بر پایه وکتور نیز کار می‌کند.
Tiff: این فرمت بهترین سازگاری را سبک رنگی CMYK در بین فرمت‌های بیت مپی (Raster) دارا است.

تفاوت اصلی CMYK و RGB

مهمترین تفاوت RGB و CMYK در نوع ماهیت آن‌هاست. در سیستم RGB رنگ‌ها جمع شونده و یا ترکیب شونده هستند ولی در CMYK همانطور که گفته شد رنگ‌ها لایه به لایه هستند و تفریق کننده هستند. بگذارید با یک مثال ساده این به این مفهوم بپردازیم. شما با ترکیب سه رنگ RGB رنگ سفید دریافت می‌کنید اما در CMYK به رنگ سیاه یا تیره نزدیک می‌شویم. K در این حروف به معنی کلید است و در اینجا به رنگ سیاه گفته می‌شود.